De lente van 2020 is vreemd start gegaan. Ik kan me bijna geen vreemdere start herinneren van de lente dan zoals dit jaar. Hebben we eerst bijna drie milde maanden met veel regen achter de rug en dan schijnt de zon eindelijk en een paar graden vorst ’s nachts… en dan wil je van alles en te veel en tegelijk. Ik had het vrijdag gewoon te koud buiten dat ik bij mezelf dacht: geen risico lopen dat ik verkouden word, want dan wordt het erg lastig om al dat te blijven doen wat echt nodig is en wat van me verwacht wordt. Dus wat niet is opgeschoond of half gesnoeid blijft, het zij voorlopig zo. Gelukkig kan ik kiezen: ik heb de lente maar in huis gehaald.
Hulde aan iedereen die eropuit moet en gaat en ook zij die meehelpen alles draaiende te houden. Sterkte voor iedereen die van hulp afhankelijk is of ziek.
