In een waterig zonnetje vanochtend vroeg naar buiten. Beslist geen winterweer. Eindelijk even tijd om de hinderlijke stokken van wat vuurpijlen uit de tuin plukken. Het nadeel van het wonen aan de noordkant van een strook groen met plein met oudjaar. Er valt een hoop bij ons naar beneden, maar misschien is dat wel overal zo. Eén ‘vuurwerkrest’ verraste me; het was geen wikkel verpakkingsrood dat de tuin leek te zijn ingewaaid, maar een roos: Zepherine Drouhin. Ik heb al heel wat geurigs in bloei gezien in de tuin, maar die roos zo vroeg in het jaar! De roos laat ik genieten van de eerste zon in het nieuw jaar, afblijven dus. Ergens in mijn hoofd echoot: Though the rose is there… don’t pluck it as you pass… for a fire will consume your hair and your eyes will turn to glass.
Wel wat takjes mee naar binnen genomen van Winterzoet en Winterkamperfoelie. Ergens pruttelen roodborstjes en een winterkoninkje. De lijsters hebben het voorjaar in hun hoofd. De voederbollen zijn een makkelijk prooi geweest voor de Vlaamse gaaien. ’t Is dat het zo’n mooie vogel is… Ook de Heggemus hoorde ik. Gelijk de snotverkouden uitlopers van het Loodkruid voor de openslaande deuren weggehaald. Een glibberig baantje van plantenresten voor de tuindeur in plaats van een strak bevroren sloot is wel het slechtste welkom voor de tuin. Het enige vuurwerk in de tuin vormen nu de bijna uitlopende toverhazelaars met koraalachtige, soms bruin en oranje bloemen met het diep robijnrode hartje en de uitbundig winterbloeiende cyclaam: Snowflake die ik vorig kado kreeg. Verder de rijk bloeiende Winteriris, twee grote pollen keurig tegen de zuidmuur op schrale grond. Kerstrozen te over. En die hinderlijke vuurwerkstokken - die zijn altijd nuttig om wat stekken aan te binden.
Voor iedereen: een mooi en bloeirijk jaar gewenst.
Bij de foto’s.
Heel veel winter maar geen winterweer: Winteriris, Winterkamperfoelie, Winterzoet, Kerstroos en winterbloeiende toverhazelaars en cyclaam Snowflake (in de kas)