Groei&Bloei Het viooltje…

Het viooltje…

Het viooltje…

… dat zichzelf uitlaat

Op een helaas nog niet voor herhaling voorspelbaar mogelijke manier een digitaal deurtje gevonden om een nieuw logje te plaatsen, maar er wordt achter de schermen zeker gewerkt om dit – hoe zeg ik het – transparanter te maken. Een mogelijkheid om snel tekst of foto's aan te passen is er ook nog niet, en is dit de RAW-versie. Maar mijn wens en wil zijn er wel…

Dit is de tijd van het jaar om in knollentuin op mijn knieën te gaan voor het Labradorviooltje (Viola labradorica) geen inheems dingetje, want volgens mij komt hij uit Noord-Amerika. Het is een vast plantje en hij staat overal leuk tussen als bodembedekker, nauwelijks 15 centimeter groot, prachtig in combinatie Corydalis op dit moment en de anemoontjes die hun witte bloemetjes nu open hebben. De bladeren zijn groen tot donkerpaars van kleur. De bloemen zijn licht- tot donkerviolet en reukloos. Normaal is de bloeitijd van april tot mei, maar dit hondje ging half maart al echt uit zijn mand. Hij staat ook prachtig naast Voorjaarslathyrus (Lathyrus vernus), alleen die is nog niet zo ver. Een combinatie die niet vaak te zien is behalve hier in de knollentuin, is die Cyclamen pseudibericum, een soort uit het zo geteisterde Zuidoost Turkije met grote geurende bloemen. Deze cyclaam is twijfelachtige winterhard en bloeien in de volle grond minder voorspelbaar, maar bij mij in de open koude bak heel goed. Daar zaai ik ook al hun zaad gewoon in de volle grond en dat kiemt op die plek zonder enige moeite.

Het grote voordeel van deze Labrador is dat hij zichzelf uitlaat en alles wat hij laat vallen gewoon kan blijven liggen. Dan krijg je over een paar jaar een prachtig voorjaarsveldje met paarsblauwe bloemetjes.

Foto's bij deze tuinlog

Praat mee op groei.nl