… planten.
Op dit moment regeert pijn de knollentuin en komt er van actief tuinieren heel weinig. Maar water geven hoeft niet… en af en toe een foto nemen lukt nog wel.
Hoe vaak zie je niet planten op een onmogelijke plek groeien en bloeien. En eenmaal in de tuin staan ze te verpieteren. Twee plaatjes van plaatjes, één van een voortuin met maar één plant en wat voor een Wolfsmelk alleen omringd door steen, niet mijn keuze, maar zeer effectief, en één van de Pronkerwt (Lathyrus vernus) die met lakmoesblauw//lilakleurige vlinderbloemen bloeit in een gelegenheidsfietsenstalling bij ons achter.
Wat is het hard gegaan in een maand tijd! Wat ik nog heb kunnen stekken en scheuren en weer uitplanten, gaat als de brandweer. Alleen de Eenbessen (Paris) en Iris foetidissima moet ik nog een keer uitplanten en hun definitieve plekje in de schaduw laten opzoeken. Zo zijn de lege plekken in de tuin zo goed als helemaal weg. Hoe minder grond er zichtbaar is des te minder onkruid krijgt er hier een kans. Ik moet alleen de planten met harde ellebogen in de gaten houden.
Verder een paar plaatjes van een vermiezerd rondje door de tuin.
En tot slot heeft zich een nieuw paartje eenden gemeld.....
.jpg)
Dag Paul,
Wat vervelend dat je nog steeds pijn hebt, niet actief tuinieren, hoeft ook niet de natuur red zich wel zonder jou. Maar je mist het gevoel om lekker met je handen in het zand bezig te zijn.
Wat leuk dat er een nieuw eenden paartje is gekomen. Ben benieuwd of ze ook onder het keukenraam gaan nestelen.
Groetjes en beterschap.
Dag Paul,
ziet er toch maar fris groen uit. Wat een leuk begroeid trappetje is daar ontstaan met al die mossen. en de tamarisk? als kleurvanger. Zoiets kun je niet ontwerpen, dat ontstaat. Sommige wolfsmelk kunnen hard gaan en deze “breekt"de tegel door zijn bloei. Gewoon laten staan!. Soms ontstaan er juist verassingen door het niets doen en doen planten die zich thuisvoelen het juist beter.
Hé Paul,
Naast pijn regeren ook: de natuur, prachtig groen en purper, kleurexplosies en eenden bezoek de knollentuin! En al werkt het weer een beetje mee….. wens je veel beterschap!!
Zag ze al op eerdere foto’s de prachtige Lathyrus vernus en die wolfsmelk koos een prachtige eigen plek, een plaatje!! De prachtige, roosachtige bloemen boven de schoenlapper ook al een plaatje en hoe bijzonder nieuw eenden(geluk) in de tuin!! Hebben ze al een plekkie uitgekozen of was het alleen maar (terug)komen kijken in je tuin???
Mag ik je als troost een luistertip geven: Juliet Letters van Elvis Costello en the Brodsky quartet.
Dag Antje,
Het zit soms wel even tegen, een week of vier nu. De nieuwe planten staan netjes in gelid langs de grasrand, klaar om in de tuin te springen, maar ja. ...
Ik ben ook reuze benieuwd of dit eenden paartje zich zal vestigen bij ons.
Bedankt en groetjes.
Hallo Harry,
Grappig dat je het trappetje zo leuk vindt. De Tamarisk is een niet gesnoeide struik, inmiddels veel te groot. maar ja eerst genieten van de bloei en het steekt zo fraai af tegen het mosgroen van het trappetje. Ik heb het trappetje al in menig logje opgenomen omdat hij er zo natuurlijk uitziet (zie bijv.: Afscheid) en toch is het ‘maar’ een tuinposter, geen kleintje hoor, bijna 2 meter hoog. Groetjes
Hoi Veris,
Het mooie is er wel een beetje vanaf bij die Cornus; ik heb nog foto’s van net even eerder. Die houd je te goed, want het is echt een plaatje. Ga proberen hem te stekken, dus… We zijn benieuwd wat de eenden gaan doen. Eerst met regelmaat een boterhammetje en dan maar zien. Die jongens van ons (inmiddels kerels) waren meteen enthousiast. De schoenlapper is echt een gigant dit jaar. Helaas gaat de Sneeuwklokjesboom niet bloeien. Droogte in de nazomer en herfst zijn de boosdoeners. Die wolfsmelk zag ik ergens op de fiets naar AH. Even aanbellen voor een foto en dat mocht. En dan maar delen toch. Die Lathyrus vernus was stiekem opgekomen en prachtig in bloei. De fiets is nu inmiddels weer terug op zijn oude plekje. Groetjes.
PS muziek zal ik zeker beluisteren; heb eerder waardevolle tips van je gekregen. De Cosmea’s groeien gestaag…
