Ineens was eind mei voorbij en schurken we al tegen eind juni aan. De tuin trekt zich er niets van aan. De sterkste planten (zoals Geranium ‘Anne Thompson’ eisen meer ruimte en zwakkere ben je ineens kwijt. Dat geldt ook voor sommige namen wanneer je geheugen struikelt over en blijft haken aan, in dit geval, de naam van de prairielelie, Camassia leichtlinii 'Caerula', maar die is het niet. Die geranium hadden we vorig jaar voor het eerst, op de plek van de snel voortschrijdende bekervarens (ha, die wist ik nog) die onder het bladerdak van de Krentenboom met zijn Blauweregen kuif vandaan kruipen; van mei tot begin november bloeide die vorig jaar. Ergens in een hoekje mogen geel en oranje hun gang gaan en af en toe zie deze kleuren verderop in de tuin terugkomen. De zaailing akelei vroeg me om geplaatst te worden en zie daar, niet te missen voor begin mei. Het intense blauw is van de Iris sibirica ‘Caesar’ en bengelende klokjes zijn van de Bulgaarse sierui. Verder zijn de Geranium psilostemon en Geitenbaard te zien. De aronskelkachtige komt uit het groengezeefde schaduwdeel van de knollentuin, de koelste plek en stil, om lekker een boek bij te lezen naast het lichte geklater van mijn waterloopje…
Voor de weinig regen die we kregen in mei en net op dit moment valt dit bijzondere lied uit de jaren zestig.
Hé Paul,
Die Anne Thompsons is een mooitje, zeker in combinatie met het vingerhoedskruid. Camassia, een witte, was ik effe kwijt dacht ik, maar vond hem weer terug, en sinds vorig jaar kocht ik de zacht paarse en een kleine diep donker blauwe: Aqua. Je akelei deed me herinneren dat ik nog een plaatje moet maken van een diep donker paars exemplaar, heb Nora niet gezien dit jaar. Is de kwijtgeraakte naam wellicht Rosanne???
Dank voor Karen Beth, die kende ik nog niet, ga wat meer van haar beluisteren, dank!!
Heb wel genoten van bijzonder warme weer, maar met effe minder komt er meer werk uit je handen!
Fijn weekend verder, groet
Hoi Veris,
Op het plaatje met het vingerhoedskruid staat Geranium psilostemon op de voorgrond.
De naam die ik kwijt was - die van de licht blauwe bloemen tussen het wit van de Geitenbaard - is Amsonia ciliata. Met wat hulp gevonden hoor. Good old Karen Beth, er is meer van dit soort muziek. Laat nog wel wat horen weer een keer.
Fijn weekend.
Dag Antje,
Ben benieuwd hoe je tuin de regenbuien heeft overleefd. Hier hebben sommige stukken aardig plat gelegen, maar nu zie je er verrassend weinig meer van.
Hartelijke groet en fijn weekend.
Wij, en derde partijen, maken op onze website gebruik van cookies. Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website goed functioneert, om jouw voorkeuren op te slaan, om inzicht te verkrijgen in bezoekersgedrag, maar ook voor marketing en social media doeleinden. Door op ‘Alle cookies accepteren’ te klikken, ga je akkoord met het gebruik van alle cookies zoals omschreven in onze privacy- en cookieverklaring.
