Het sierlijk gegolfde blad van deze sterke, wintergroene heester heeft een gele middenvlek en een groene rand. Het blad is aan de onderzijde grijsgroen van kleur. De bloemen zijn niet heel opvallend, de heerlijke geur echter des te meer. De olijfwilg is bestand tegen wind en zout en daarom geschikt voor kustgebieden.
Elaeagnus pungens ‘Frederici’
olijfwilg
Elaeagnaceae
volle zon, halfschaduw
na 10 jaar 150 cm
oktober - november
heester
wit
geel en groen, onderzijde grijsgroen
niet kritisch, ook voedselarme grond is geschikt. Niet te nat. De olijfwilg is goed wind- en zoutbestendig. Kan vorstschade oplopen bij langdurige strenge vorst.
In strenge winters beschutting geven. Liever niet snoeien tenzij als haag toegepast in het late voorjaar.
door stekken of afleggen
‘Goldrim’ heeft een groene middenvlek en een gele rand, ‘Maculata’ heeft ook een gele middenvlek maar is iets minder sierlijk.
als haagbeplanting of als solitair met bijvoorbeeld een onderbeplanting van elfenbloem (Epimedium x versicolor ‘Sulphureum’), Kaukasische vergeet-mij-niet (Brunnera macrophylla) en bodembedekkende wolfsmelk (Euphorbia amygdaloides var. robbiae)
