Ze zijn eigenlijk altijd met groen bezig. 24/7. Zowel qua werk als privé. Groei & Bloei interviewt ze voor de rubriek Evergreen in hun tuin over hun relatie met tuinen en planten. Dit keer: Frank Naber, voorzitter van Groei & Bloei, en zijn vrouw Annelies.
Voorzitter van tuinvereniging Groei & Bloei, maar eigenlijk was-ie helemaal geen tuinier, bekent hij met een beetje provocerende glimlach vanaf zijn stoel op het terras achter de boerderij. ”De echte tuinier is mijn vrouw Annelies, ik ben eigenlijk vanouds een vogelaar”, zegt hij ronduit. ”Ik vind het heel belangrijk dat een omgeving leefbaar is. Dat heb ik altijd als mijn missie beschouwd.” En een leefbare omgeving bestaat volgens hem uit groen en dieren. ”Die verbinding moet er wat mij betreft altijd zijn.”
De initiator van de tuin die er nu ligt, is Annelies. Bij haar is het tuinieren begonnen toen ze met twee jonge kinderen van het Noord-Hollandse Krommenie verhuisden naar Heino, net onder Zwolle. Nu zo’n dertig jaar geleden. Voor werk was dat. Frank verruilde zijn baan als directeur van Landschap Noord-Holland voor dezelfde functie bij Landschap Overijssel. Ze betrokken een kleine witte boerderij uit 1895, met daaromheen een groot stuk grond. 3500 Vierkante meter om heel nauwkeurig te zijn. ”Dat was alleen maar gras”, zegt Naber, terwijl hij met zijn rechterarm een vloeiende beweging maakt van links naar rechts om te benadrukken dat dat nu nauwelijks voorstelbaar is.
Annelies, ook bioloog: ”Ik ben gewoon begonnen met borders maken. Zonder enig plan eigenlijk.” Rechthoekige borders ontstonden er her en der in het grasland. Ze vond het fijn om met de vingers in de grond te zitten. ”Heerlijk ontspannend is dat. Nog steeds.”
Ontwerper Harry Pierik zorgde met zijn ontwerp voor samenhang. De tuin heeft geen enkele haakse hoek. Alles is rond. Een belangrijk kenmerk van Harry’s ontwerpen. Vanaf het terras gezien lijkt er geen einde aan te komen en dat was nou net de bedoeling van de Zwolse ’illusionist’. Het is net of de volgepakte borders in elkaar overlopen. Daartussen lijkt groen water te stromen. ”Aan het grasland zelf hebben we weinig gedaan”, legt Frank uit. ”Daar groeit van alles tussen als je goed kijkt. Daardoor lijkt het gras te bewegen. Harry spreekt ook niet over een grasmat, maar over een kortgeschoren border.” Frank en Annelies doen ook niet zo moeilijk over planten die komen aanwaaien. De natuur mag tot op zekere hoogte zijn gang gaan in de tuin.
Wil je het hele verhaal over deze prachtige tuin lezen? Kijk dan op pagina 12 van G&B oktober 2017. Heb je geen abonnement, koop dan een los nummer in de winkel of bestel online!
Tekst (aangepast) en beeld: Jasker Kamp
