In een donkere hoek van de tuin bloeit een witte Hibiscus. Werkelijk helemaal wit. Het is een zaailing van een blauwe hibiscus. Toen ik het een cursusdocent vertelde vroeg hij meteen: 'Helemaal wit? er zal wel een roze hart in zitten.'
Ik heb ook een Hibiscus op stam, zelf opgekweekt een aantal jaren terug. Zo, op stam, komt hij tenminste boven de heg uit. De bloemen zijn licht paars met een rozerood hart, ook enkelvoudig, net als de witte. Ik snoei ze elk najaar flink terug.
Elders staat nog een dubblel, blauw, maar die is blijkbaar zo geschrokken van een fikse snoeibeurt dat hij nog steeds niet bloeit.
Vroeger gingen we altijd zomers met vakantie, in de schoolvakantie. Toen dat niet meer nodig was, ontdekte ik bij de buren, vlakbij dus, een grote witbloeiende struik. Nooit eerder gezien! Dat bleek een Hibiscus te zijn, die er jaren stond. Ik was er meteen gek op. Zo'n uitbundig bloeiende struik in augustus.
Ik las op ander weblogs over hele grote peulen. Aan mijn Lablab zitten hele mooie paarse.
De Clematis Queen of Holland is een dankbare plant. Hij bloeit al twee maanden. Ik moet nu wel even zoeken naar nog nieuwe knoppen. Ik zie er maar twee en die staan al op uitkomen.
