De herfst komt er aan. De laatste zomerdagen laat ik een beetje weemoedig los. Genietend met volle teugen van wat dit seizoen te brengen heeft. Laagstaande zon, warme kleuren. Prachtige najaarsbloeiers en de eerste ideeen over volgend jaar: de belofte van bloei die in de kleine bruine bollen zit, die ik nu in de grond stop. Gister was geweldig. Bij het zeven van bladaarde om te mengen met potgrond (beter vocht vasthoudend), kwam het roodborstje weer naast me zitten zingen, op een meter afstand. Ik heb nog steeds het plan om een keer zoveel tijd te nemen, met steeds een pier of wurmpje op mijn hand, dat het roodborstje daarop komt zitten.
Met twee tuinbezoekjes op de zaterdagmiddag heb ik ook weer een vleugje vitamine-G binnen voor het komende donkere seizoen. De foto van de distelvlinder is in eigen tuin genomen, de andere twee bij Ina in de tuin.
