Maandag lieten de weersomstandigheden het nog toe om met dochter, schoonzoon en hun vier kinderen te wandelen door het Leudal, een van de mooiste natuurgebieden van Limburg. Een van de vermakelijkheden was het mekaar versieren met kleefkruid. In een reactie op een logje van Veris over geriefhout schreef ik dat ik kleefkruid gebruik om planten op te binden. Ik voeg een drietal slierten van het kruid samen tot een streng en draai deze om de op te binden plant. Door de hechtende eigenschap is geen knoopwerk nodig. Als geriefhout om de peulen steun te bieden zijn takken van de catalpa die de buurman leverde gebruikt. Om stevigheid te bieden aan dit takkenwerk heb ik ze op enkele plaatsen omstrengeld met een bundeltje kleefkruid. Zo worden ook o.a. de tuinbonen gestabiliseerd en paden vrij gehouden door overhangende stengels op te binden. Een tuinbezoeker merkte eens op: "...ja maar, zo heb je volgend jaar weer kleefkruid want dat zaait zich uit" waarop ik hem duidelijk maakte dat ik volgend jaar ook weer wil opbinden.
