De maand maart is omgevlogen; zes weken sinds mijn laatste log. De tuin veranderde van een somber verdronken winter landschap in februari tot een zonnige voorzomer in maart met op de laatste dag als koude slagroom op de taart: een sneeuwdek van een paar centimeter.
In twee mooie weekenden van maart de tuin voor een groot deel voorjaar klaar gemaakt, planten gedeeld en verplaatst, alleen het zwanennest van Iris sibirica ‘Caesar’ moet nog, de rozen op de schutting terug gezet/gesnoeid, evenals alle niet voorjaarse bloeiende klimmers, maar niet de roos ‘Pompon de Paris’ want daar zijn inmiddels de eerste bloemknoppen al open, gemulcht (met een knipoog naar Monty Don) en voor het eerst in misschien twintig jaar het grasveldje geverticuteerd (wat een echte body workout is dat) en van A tot Z gekalkt. Het sneeuwdek kwam voor het grasveld als geroepen; dat scheelde water geven! Zo te zien, verder geen schade. De dode bloemen van de hortensia’s snoei ik bewust nooit vroeg weg en dat spaart beschadigde bladpunten uit. De cyclamen in de voortuin zijn na al die (te) warme weken bijna uitgebloeid en dan te bedenken dat ze voor de Kerst al begonnen, hoe dankbaar kun je zijn. Nu zit er volop zaad op.
Verder nog plaatjes van wat er nu bloeit: mahoniestruiken, Libanese cyclamen en Corydalis, de Turkse Cyclamen pseudibericum laat met zijn geurige bloemen een kleurenpracht zien boven de sneeuw, de Iris unguicularis, de Narcis 'Tête-à-Tête' en een verlaat Leverbloempje. De Klaverkers bloeit nog niet - nou, de viooltjes kunnen erom lachen.
_-_28de80_-_3c860129aae49644cf4563e7167c0a1d05f43c24.jpg)
.jpg)
.jpg)
