Gelukkig geen schade, alle “hardware” staat nog overeind, geen afgerukt leid- en vlechtwerk, de tuinstoelen en tafel had ik uit voorzorg maar op hun rug gelegd. De tafeltennistafel had ik uit de wind gezet en onder de beschermrollen kiekte ik een drietal overwinteraars.
Verbazend is dat de bloempjes van het Leverkruid deze storm hebben overleefd en hun tere blauwe ogen een schrale troost bieden aan de moedeloos grijze luchten in de hoop dat ze wat kunnen afgeven. Zelfs de bloemen van de Camellia zitten er nog in en zorgen voor enige blos op de wangen in de tuin. Absolute slachtoffers zijn mijn boerenkrokussen die de regenvracht onder de straffe wind niet konden verdragen. Pushkinia’s en de gewone sneeuwklokjes (zijn die er of hebben ze allemaal tegenwoordig een bijzondere naam?) staan als kleine lantaarntjes fier overeind, de Breedbladige doet het zelfs prima dit jaar. Aan mijn cyclamen valt helemaal niets te zien, de takken die uit de ceders zijn gewaaid waren klein en vielen er net naast. Ik vond nog een zaailing op het pad en overal in de tuin zie ik er meer en meer opkomen. De uitgeplante Duizendschonen staan er blakend bij.
We hebben echt geluk gehad en hoop het voor jullie ook.
